De bouw van een dakterras dat inkijk geeft in vertrekken van de buren in strijd met de privacy? Ja, zo bepaalde de Rechtbank Amsterdam in haar uitspraak van 10 augustus 2018. Dat de woning zich in het gebied bevindt dat behoort tot het UNESCO werelderfgoed, maakt dat ook het plaatsen van een scherm om het dakterras heen hier geen soelaas biedt.
Waar ging de zaak over?
De eigenaar van een Amsterdamse woning heeft de wens op zijn uitbouw een dakterras te realiseren en vraagt daarvoor bij het college van burgemeesters en wethouders van de gemeente Amsterdam (het college) een omgevingsvergunning aan. Het college weigert deze, met als motivering dat het dakterras in strijd is met het geldende bestemmingsplan “Zuidelijke Binnenstad”. Ondanks dat het college de beleidsvrijheid heeft van dit bestemmingplan af te wijken, kiest zij daar niet voor. Daarbij baseert het college zich op een advies van een stedenbouwkundige, waarin deze concludeert dat de situering van de ramen van het buurpand zich op minimale afstand bevinden van de erfgrens van de woning, waar het dakterras zou worden gerealiseerd. De bouw van het dakterras zou inkijk in de keuken van de buren veroorzaken, welke inkijk er op dit moment niet is. De situatie mét dakterras zou daarom een onevenredige aantasting van de privacy van de huidige en de toekomstige bewoners van het naastgelegen pand betekenen.
De huiseigenaar is het met deze beslissing oneens. De eigenaar van het buurpand heeft immers geen problemen met het dakterras en ook geen bezwaren geuit met betrekking tot zijn privacy. Bovendien kan een eventuele inbreuk op de privacy worden weggenomen door het plaatsen van bijvoorbeeld een scherm dat hoger is dan 1,20 meter. In bezwaar laat het college haar beslissing echter, onder aanvulling van de motivering, in stand.
Oordeel rechtbank
De Rechtbank Amsterdam ziet zich vervolgens gesteld voor de vraag of het college in redelijkheid tot de weigering van de gevraagde omgevingsvergunning heeft kunnen komen. De rechtbank beantwoordt deze vraag bevestigend. De gemeente mocht de bouw van een dakterras weigeren uit oogpunt van privacybescherming.
Het feit dat de eigenaar van het buurpand geen bezwaar heeft tegen het dakterras en geen beroep heeft gedaan op de bescherming van zijn privacy, doet daarbij niet ter zake. Ook is het plaatsen van een scherm om inkijk tegen te gaan in dit geval geen oplossing. De woning staat namelijk in het gebied dat behoort tot het UNESCO werelderfgoed. Uitgangspunt is behoud en versterking van dit gebied. Het karakteristieke stadsgezicht waaraan het pand bijdraagt en wat UNESCO beoogt te beschermen, zou door het scherm in onevenredige mate worden aangetast.
Conclusie
Kortom, het belang van het waarborgen van de privacy van de bewoners van de naastgelegen panden heeft het college volgens de rechtbank terecht zwaarder kunnen laten wegen dan het belang van de toename van het woongenot van de eigenaar van het pand vanwege het dakterras. Daarbij heeft het college ook belang kunnen hechten aan het feit dat eiser gebruik kon maken van een aanwezige tuin. Dat deze tuin vaak in de schaduw ligt, was onvoldoende zwaarwegend om tot een ander oordeel te komen. Bijzonder hier is dat deze argumenten niet van de buurman afkomstig waren. Het college heeft eigenhandig het belang van bescherming van de privacy ten grondslag gelegd aan het weigeren van de vergunning.
Raadpleeg hier de volledige uitspraak van de Rechtbank Amsterdam.
