Edward Brans heeft in 2006 deelgenomen aan een project van de Europese Commissie over schadeberekening bij milieuschade. Het project was bedoeld om bijlage II van Richtlijn 2004/35/EG – de Milieuaansprakelijkheidsrichtlijn – nader uit te werken. De resultaten van het project hebben geleid tot een ‘toolkit’ voor lidstaten, bedrijven en verzekeraars en studiemateriaal dat is ingezet bij cursussen die door de hele Europese Unie en in Turkije zijn gegeven aan overheden, bedrijven en verzekeraars. Edward heeft in dat kader een serie cursussen gegeven in Brussel, Istanbul en Ankara.
Vorige week is het boek gepubliceerd waarin het werk dat destijds voor de Europese Commissie is gedaan is neergelegd. Het werk van destijds is uiteraard geactualiseerd. Edward heeft een inleidend hoofdstuk geschreven. Ecologen en economen hebben in diverse hoofdstukken van het boek aangegeven hoe schade in geval van de aantasting van natuurgebieden zoals de Waddenzee vastgesteld en berekend moet worden. Veelal wordt daartoe de Habitat Equivalecy Methode ingezet. Een methode die gericht is op het vaststellen van wat aan herstelmaatregelen noodzakelijk is om de milieuschade te (doen) herstellen en die niet uitgaat van de monetaire waarde van de natuur.
Zie voor het gehele boek: J. Lipton et al ed., Equivalency Methods for Environmental Liability. Assessing Damge and Compensation Under the European Environmental Liability Directive, 2018 (Springer).
Op de website van de Europese Commissie is bovendien meer informatie te vinden over het onderwerp Environmental Liability.
